Nieuwkomers in de zorg (2)
- 15 juli 2025
- V&VN magazine
- V&VN Algemeen
De zorg heeft nieuwe collega's hard nodig. Annelen, Agus en Martin zijn nét begonnen. Ze vertellen hoe ze daartoe kwamen. En over het pad dat ze voor zich zien. “Euthanasie vond ik wel wennen.”
Agus Antara (34) werkt als verpleegkundige in de wijk voor Woonzorg Flevoland in Almere.
“Het is altijd mijn droom geweest om in de zorg te werken, al sinds ik in Indonesië op de middelbare school zat. In 2021 kwam ik in Nederland voor een leer- en werktraject, georganiseerd door een Nederlandse organisatie en het ministerie van Gezondheid in Indonesië. Sindsdien volg ik hbo-verpleegkunde, loop ik stage en werk ik in de wijk.
“Ik wil hier nooit meer weg: Nederland is een mooi land. En in Almere woon ik tussen verschillende culturen, dat vind ik ook heel leuk. Wel is de taal soms lastig. Daarom vraag ik cliënten en collega’s me altijd te verbeteren als ik een foutje maak.”
Duidelijke richtlijnen
“De zorg hier is beter geregeld dan op Bali, waar ik vandaan kom. De zorgtechnologie is verder ontwikkeld en er zijn duidelijke richtlijnen waar je altijd op terug kunt vallen.
“Euthanasie kennen ze niet op Indonesië. Dat vond ik in Nederland wel wennen. Ik weet nog dat een cliënt me vertelde dat hij over een week euthanasie zou krijgen. Daar werd ik heel verdrietig van. Ik moest het echt een plek geven. Ik vind het wel heel mooi dat het hier kan. Als cliënt of patiënt heb je hier meer de regie. Op Indonesië bepalen de verpleegkundigen en de arts wat voor behandelingen jij krijgt.”
Bureaucratie
“In de Nederlandse zorg vind ik daarentegen de communicatie tussen verschillende zorginstanties niet optimaal. Dat komt door verschillende computersystemen. Dat bureaucratische vind ik soms ingewikkeld. In Indonesië is er meer tijd voor cliënten dan hier. Ik probeer daarin een balans te vinden.
“Ik vind het belangrijk om een goeie band met cliënten op te bouwen en neem altijd de tijd om met ze te praten. Daarom werk ik hier in de wijk. Dat voelt voor mij minder druk dan in het ziekenhuis. Wie weet ga ik nog eens een specialisme ouderenzorg volgen, maar wat mij betreft blijf ik altijd werkzaam in de wijk.”
Bron artikel: V&VN Magazine 2-2025
Tekst: Jorieke van Noorloos | Beeld: Linelle Deunk
Lees ook het interview met student Verzorgende IG Annelen Knoppert.
Samen maken we de zorg beter. Word lid!
Wij zijn de verpleegkundigen, verzorgenden IG en verpleegkundig specialisten van Nederland. Verenigd in V&VN zetten we ons in voor (kennis)ontwikkeling en het versterken en positioneren van onze beroepen. Wil jij zeggenschap over jouw vak? Sluit je dan bij V&VN aan! Met ruim 100.000 leden vormen we één krachtige stem. Van de werkvloer tot in politiek Den Haag.
