‘Dat ik mensen in moeilijke tijden kan ondersteunen, geeft veel voldoening’

Op de Dag van de Verpleging 2025 willen we Gen Z (8 tot 20 jaar) enthousiast maken voor een baan in de zorg. Een inspirerend voorbeeld kan daarbij helpen! Dus vroegen we zeer gemotiveerde studenten, starters, doorgewinterde zorgprofessionals en zij-instromers: waarom hebben zij voor de zorg gekozen? Wat is tot nu toe hun mooiste of indrukwekkendste zorgervaring? Wat maakt voor hen dat de zorg elke dag anders is? Hoe zien zij hun toekomst in de zorg?

Younes Saban (34) is verzorgende IG in een verpleeghuis.

Waarom heb jij voor de zorg gekozen?

“Ik raakte geïnteresseerd op de middelbare school. Een groene school, want ik wilde later met dieren werken. Door snuffelstages besefte ik dat dat toch niet mijn ding was. Ik had intussen wel vakken als biologie gehad en kennis opgedaan over de anatomie van zoogdieren. Dus ook van de mens. Ik ging me oriënteren op een zorgopleiding en begon na de middelbare school aan een opleiding tot verzorgende IG.

“Dat beviel me erg goed. Al had ik wat moeite met de wissel van de middelbare school – en lang leve de lol – naar het serieuzere middelbaar beroepsonderwijs. Maar de vakken vond ik heel interessant en ik haalde hoge cijfers. In het werk zelf was ik wat langzaam, maar ik vond het leuk om met cliënten te praten en te doen wat nodig was. Tijdens de opleiding vond ik anatomie en fysiologie nog steeds het interessantst: uitzoeken hoe het menselijk lichaam werkt en wat er gebeurt als iets niet goed meer werkt.

“Eenmaal gediplomeerd verzorgende IG begon ik in de ouderenzorg. Op een bepaald moment stapte ik over naar de gehandicaptenzorg en werkte ik in agressiegroepen. Toen ben ik geïnteresseerd geraakt in gedrag: waarom reageren mensen zoals ze reageren als het even niet goed gaat in hun hoofd? Overigens heb ik verpleegtechnische handelingen, zoals het geven van een injectie of het verzorgen van katheters, ook altijd leuk gevonden. Al zijn die handelingen voor de cliënt meestal niet zo fijn. Ik vond het gewoon leuk om te showen dat ik er goed in ben. Dat geeft de cliënt dan ook weer vertrouwen.”

Wat is jouw mooiste zorgervaring tot nu toe?

“Afgelopen jaar werkte ik in de verstandelijk gehandicaptenzorg op het Caribische eiland Sint Maarten. Het leven daar is hartstikke mooi en ik heb er veel geleerd. Het was interessant om te zien hoe zorg wordt geboden in een ander land, met een heel andere cultuur. Op Sint Maarten wordt zelfredzaamheid erg gestimuleerd omdat er minder geld is voor de zorg en zorgmaterialen. Toen besefte ik dat cliënten in Nederland soms wel erg worden gepamperd en dat er veel meer materialen beschikbaar zijn om hun leven makkelijker te maken. Toch zijn de meeste bewoners op Sint Maarten hartstikke gelukkig. Het is maar net waar je het stempeltje ‘geluk’ op wilt zetten.”

Waarom is de zorg voor jou elke dag anders?

“Ik werk nu op een gesloten psychogeriatrische afdeling in een verpleeghuis met verschillende cliënten en met verschillende collega’s. Die variatie blijf ik leerzaam vinden. Je maakt op deze afdeling wel vaker sterfgevallen mee. Ik vind dat indrukwekkend. De cliënten en familie hebben regelmatig vragen en die kan ik niet altijd even makkelijk beantwoorden, maar ik vind het fijn om met mensen te praten over wat ze bezighoudt.