‘Ik wil later als docent-onderzoeker verpleegkundig specialisten gaan lesgeven’

Op de Dag van de Verpleging 2025 willen we Gen Z (8 tot 20 jaar) enthousiast maken voor een baan in de zorg. Een inspirerend voorbeeld kan daarbij helpen! Dus vroegen we zeer gemotiveerde studenten, starters, doorgewinterde zorgprofessionals en zij-instromers: waarom hebben zij voor de zorg gekozen? Wat is tot nu toe hun mooiste of indrukwekkendste zorgervaring? Wat maakt voor hen dat de zorg elke dag anders is? Hoe zien zij hun toekomst in de zorg?

Sima Bakaja (36) is verpleegkundig specialist. Ze werkt op een geriatrische revalidatie-afdeling.

Waarom heb jij voor de zorg gekozen?

“Als jong meisje reed ik in het weekend altijd met mijn vader mee naar zijn werk. Onderweg reden we dan langs het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis. Ik vond het heel interessant om door de grote ziekenhuisramen te kijken naar de verpleegkundigen die daar aan het werk waren. ‘Wat doen ze daar?’ vroeg ik mijn vader een keer. ‘Dat is een ziekenhuis waar verpleegkundigen zieke mensen goed in de gaten houden’, antwoordde hij. ‘Dat wil ik later ook doen!’ zei ik toen.

“Als vijftienjarige ben ik op een dag het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis binnengelopen. Ik vroeg de receptionist wat voor opleiding ik moest volgen om verpleegkundige te worden. Ik heb dat opgeschreven en zocht thuis uit waar ik me kon inschrijven.

“Na het mbo-v, waar ik cum laude mijn diploma haalde, heb ik hbo-v gedaan. Daarna heb ik een bachelor psychologie gedaan. En toen wilde ik verpleegkundig specialist worden. Daarvoor heb ik de master Advanced Nursing Practice afgerond. Tijdens mijn master heb ik een kwalitatief onderzoek gedaan in een huisartsenpraktijk. De onderzoeksvraag was: waarom komt diabetes mellitus type II meer voor onder Nederlanders met een etnische achtergrond?

“Afgelopen jaar heb ik de eenjarige postmaster Verandermanagement in de zorg gevolgd. Dit deed ik om mij voor te bereiden op een PD of een PhD, een promotietraject aan een hogeschool of een universiteit als docent-onderzoeker. Ik deed vooral deskresearch, een literatuurstudie, om een opzet te schrijven voor het onderzoek naar diabetes mellitus type II waarin ik mij in vier jaar verder wil specialiseren.

“Wat me aantrekt in de wetenschap en onderzoek doen, is dat je antwoorden kunt krijgen op vragen die je jezelf tijdens je werk stelt. Soms merk ik in de praktijk dat richtlijnadviezen of leefstijlingrepen niet werken bij een bepaalde patiënt. Dan vind ik het interessant om in internationale databanken te zoeken naar een wetenschappelijk onderbouwd antwoord op de vraag hoe dat komt.”

Wat is jouw mooiste zorgervaring tot nu toe?

“Kennismaken met de dood. Ik heb in diverse ziekenhuizen gewerkt, en ook in wijk en de psychiatrie. Maar pas nu, op een geriatrische revalidatie-afdeling met patiënten van 75 jaar en ouder, kom ik veelvuldig in aanraking met palliatieve zorg en het overlijden van patiënten. Ik had nooit verwacht dat ik stervensbegeleiding zo mooi zou vinden.

"We hadden eens een meneer van bijna 101 jaar op de afdeling met uitgezaaide darmkanker. Door de tumor had hij stollingsproblemen en dat veroorzaakte een beroerte. Maar omdat hij daarna nog energie had, kwam hij bij ons op de revalidatieafdeling om te zien hoever hij kon herstellen. Helaas ging hij toch achteruit. Toen heb ik hem gezegd dat hij naar een hospice kon of naar huis en daar terminale thuiszorg kon krijgen. Maar hij wilde bij ons blijven. Toen ben ik samen met de specialist ouderen overgegaan op terminale zorg.

"Dat is een intiem proces, waarbij we de naasten zo veel mogelijk bij die laatste levensfase betrekken. Ik legde hun uit hoe het sterfproces kon verlopen. Dat adem stokken erbij hoort en dat we de pijnstillende medicatie konden verhogen als meneer pijn had. Ik was erbij toen hij overleed.”