Wij weten wat écht werkt op de werkvloer

Als verpleegkundige in het ziekenhuis ben ik er in de eerste plaats voor mijn patiënten. Toch merkte ik al snel dat mijn werk verder reikt dan alleen het bed. In een nieuwe rol als aandachtsvelder EPD denk ik vanuit de praktijk mee over verbeterpunten.

De computersystemen waarmee we werken, zoals het Elektronisch Patiëntendossier (EPD), hebben een directe invloed op hoe soepel de zorg verloopt. Toen ik de mogelijkheid kreeg om het EPD als aandachtsgebied op me te nemen, greep ik die kans met beide handen aan. Want soepele processen zijn prettig voor ons als verpleegkundigen én voor onze patiënten. 

Dat op de werkvloer niet altijd alles even soepel verloopt, merk ik dagelijks. Bepaalde handelingen kosten onnodig veel tijd. Neem de anamnese: een lange lijst met vragen die de verpleegkundige bij de opname één keer invult. In de praktijk wordt de lijst daarna nauwelijks geraadpleegd. Zonde van de tijd en inspanning, zeker als de informatie weinig functioneel blijkt. 

Als aandachtsvelder EPD kijk ik met collega’s kritisch naar zo’n vragenlijst. Welke vragen zijn wettelijk verplicht en welke kunnen eruit? En welke antwoorden op vragen heb je echt nodig voor je dagelijks werk? Zo komen we samen tot een functionele en werkbare lijst met klinische basisgegevens.

Zoektijd

Soms is informatie lastig terug te vinden. Wanneer iemand bijvoorbeeld voor het laatst ontlasting heeft gehad, kun je in een bepaald veld invullen in het EPD. De een schrijft dat op desbetreffende plek, de ander noteert het in de EPD-notities. Dat vergt extra zoektijd naar de benodigde informatie. 

Ook liep ik geregeld te klagen over ‘het systeem’: veel te veel klikken en onnodig extra werk. 

Kritisch blijven

In plaats van te accepteren dat ‘het nu eenmaal zo werkt’, wil ik bijdragen aan verbeteringen. In mijn rol als aandachtsvelder neem ik nu deel aan overleggen, geef ik feedback over knelpunten en denk ik mee over oplossingen die echt werken in de praktijk. Zo kan ik niet alleen helpen om het systeem te optimaliseren, maar hopelijk ook beter begrijpen waarom bepaalde dingen zijn zoals ze zijn.

Wat ik daarbij heb geleerd: zeggenschap hoeft niet altijd groot te zijn. Je hoeft niet meteen in beleidscommissies te zitten om invloed uit te oefenen. Door je aan te sluiten bij een werkgroep, knelpunten bespreekbaar te maken of feedback te geven op nieuwe processen, maak je al verschil. Het belangrijkste is kritisch te blijven, want wij kennen de dagelijkse praktijk en weten wat echt werkt op de werkvloer.

Nu ik beter begrijp hoe het computerprogramma van het EPD achter de schermen werkt, kijk ik er ook anders naar. Ik begrijp dat het belangrijk is om informatie op een discrete manier te documenteren en hoe ik informatie goed kan terugvinden. Ik kan daardoor ook beter mijn werk doen. Doordat ik nu weet hoe het systeem is opgebouwd en wat er allemaal bij komt kijken, kan ik dit ook overbrengen op mijn collega’s.

Keuze uitleggen

Ik wil laten zien dat ik me inzet om het systeem achter het EPD steeds beter te maken, voor mijn collega’s. Maar ik wil ze ook duidelijk maken dat dit tijd kost. Niet alles kan zomaar even worden aangepast. Veranderingen moeten eerst worden onderzocht, getest en daarna volgt pas de implementatie. 

Ik doe intussen mijn best om veranderingen die voor mijn afdeling niet handig zijn te voorkomen. En als iets toch nadelig voelt, kan ik de keuze goed uitleggen, zodat collega’s daarna alsnog tevreden zijn met de nieuwe werkwijze.