Koudwatervrees? Niet nodig!

  • 31 januari 2022
  • Blog/Vlog
  • Verzorgenden
Fenny Milan
Foto © Milan Vermeulen

"Ik kon mijn oren niet geloven. Het was één mijn eerste externe overleggen. Ik was in maart bestuurs­lid van V&VN geworden. Een mevrouw van werk­geversorganisatie ActiZ schetste een wel erg rooskleurig beeld van de werkdruk in de verpleeg­huizen en de wijkverpleging.

Ik keek om me heen. Allemaal bestuurders, veel dure pakken en chique functietitels. En ik, zonder bestuurlijke ervaring. Spannend. Maar ik voelde sterk dat ik daar namens een hele grote en belangrijke groep zat. Dus ik legde de dames en heren uit hoe de praktijk er écht uitzag. Als ik mijn route loop, krijg ik aan de lopende band oproepen van andere teams voor openstaande diensten. Geen rustige vragen, maar alarmerende berichten. Wie helpt ons uit de brand? Er zijn collega’s die na een dienst niet op hun telefoon durven te kijken. En dat was dan nog vóórdat de besmettingen door het dak gingen.

Leren luisteren

Hoe ver van de werkvloer kun je af staan als bestuur­der? Managers vinden het vaak lastig als wij mondig zijn. Verzorgenden? Die doen mooi en dankbaar werk, laten ze zich daarop richten. Het wordt ingewikkelder als ‘de werkvloer’ terugpraat. Dat is men niet gewend: veel managers moeten echt nog leren luisteren. Want als ze dat niet doen, nemen ze slechte besluiten.

Er is een trend om verpleegtechnische handelingen over te laten aan niveau vier. Bijvoorbeeld het injecte­ren van verschillende vloeistoffen, intramusculair spuiten en veel wondzorg. Terwijl verzorgenden daar gewoon voor opgeleid zijn! Zo blijft voor ons alleen de basiszorg over. Dat holt ons vak enorm uit én het is fysiek loodzwaar. Liever wissel je zware arbeid als helpen met wassen en douchen af met lichtere handelingen als een injectie zetten of een wond verzorgen. Zo houd je het langer vol.

Als we niet zelf voor ons belang opkomen, doet niemand anders dat!

Ik spreek werkgevers hier regelmatig op aan. Maar het is net zo belangrijk dat je dat ook zelf doet als je merkt dat je taken verschuiven. Want alleen dan kun je iets veranderen. Ik herken na 35 jaar in het vak het gevoel van ‘er wordt toch niet naar ons geluisterd’. Ik ken de koudwatervrees om als klager of zeur weggezet te worden. Laten we elkaar daarom vooral steunen! Als we niet zelf voor ons belang opkomen, doet niemand anders dat!"

Fenny Steunenberg is bestuurslid van V&VN en verzorgende IG bij Icare

Word lid en praat mee!

Samen met 105.000 leden maken we ons als beroepsvereniging sterk voor professionalisering van de beroepen verpleegkundige, verzorgende en verpleegkundig specialist. Leden horen, zien en helpen; dat is waar we als V&VN voor staan. Wil jij invloed hebben op hoe jouw beroep zich ontwikkelt? Word lid van V&VN.

Ontwerp Zonder Titel (15)