'Calamiteitenhospitaal staat stand-by voor opvang van patiënten uit Oekraïne'

“Bij een ramp kunnen we in het calamiteitenhospitaal tweehonderd patiënten opvangen”, vertelt SEH-verpleegkundige Jasper Delen (44). Hij werkt bij UMC Utrecht, waar het calamiteitenhospitaal deel van uitmaakt.

“Het is een groot slapend ziekenhuis. Maar als het nodig is, staat alles en iedereen binnen een halfuur klaar. Mijn rol? Als coördinerend verpleegkundige regel ik de in- en uitstroom van patiënten. Hier in de crashroom komen alle zwaargewonden binnen. Per bed staat een team klaar en wordt er bepaald welke hulp een patiënt het hardst nodig heeft. Vervolgens wordt iemand overgebracht, bijvoorbeeld naar de intensive care of operatiekamer, en is er plek voor een volgende patiënt”, legt Jasper uit.

“De laatste keer dat we volledig open waren, is drie jaar geleden na de tramaanslag in Utrecht. Ik werd gebeld - ik was vrij - en weet nog goed dat ik dacht: ‘Nu komt het erop aan!’ Het ziekenhuis werd heel streng beveiligd, omdat de schutter nog ergens rondliep. Niemand mocht naar buiten. Wat als hij naar het ziekenhuis zou komen om af te maken waaraan hij was begonnen? Die spanning die er hing, vergeet ik nooit meer.”

Stand-by voor Oekraïne

Voor dit soort gebeurtenissen wordt heel regelmatig getraind, zodat iedereen precies weet wat er moet gebeuren, zegt Jasper. “Ook voor meer geplande doeleinden kan het calamiteitenhospitaal worden gebruikt. Zo staan we op dit moment stand-by voor de eerste opvang van patiënten uit Oekraïne, mensen die daar bijvoorbeeld in het ziekenhuis lagen en zorg nodig hebben. Of het ook echt nodig is, weten we niet. Maar de draaiboeken liggen er, we zijn voorbereid.”